Σπήλαιο Ζα ή Βακχίδων, Νάξος

Τα τελευταία χρόνια, ο καλοκαιρινός προορισμός μας συνδέεται άμεσα με την ύπαρξη ή όχι σπηλαίων στην περιοχή.
Φέτος λοιπόν, αποφασίσαμε να πάμε Νάξο, με σκοπό να επισκεφτούμε το σπήλαιο του Ζα, και να συνδυάσουμε και μια επίσκεψη στην Ηρακλειά για το υπέροχο σπήλαιο του Αγ.Ιωάννη.

Για άλλη μια χρονιά λοιπόν, μαζί με τα μαγιό και τις σαγιονάρες, οι βαλίτσες μας είχαν κράνη, ορειβατικά, και όλα τα σπηλαιολογικά καλούδια μας.


Τη δεύτερη μέρα των διακοπών μας, ο Παναγιώτης και εγώ επισκεφτήκαμε το σπήλαιο του Ζα, το οποίο βρίσκεται στη δυτική πλαγιά του όρους Ζευς σε υψόμετρο 630 περίπου μέτρα.

Αφήσαμε το αυτοκίνητο, δροσιστήκαμε από τη βρύση των Αριών, και πήραμε το μονοπάτι για τη σπηλιά. Το μονοπάτι ανηφορικό, η ζέστη αρκετή αλλά σύντομα μας αποζημίωσε η είσοδος του σπηλαίου.

 

Μετά από αρκετή ώρα μέσα στο σπήλαιο και γύρω στη μία το μεσημέρι, αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο την επιστροφής, ο οποίος αν και κατηφορικός, ήταν μαρτυρικός λόγω ζέστης.

Με έκπληξη συναντήσαμε ένα ζευγάρι γερμανών, οι οποίοι δίχως φακούς, χωρίς κατάλληλα ρούχα και νερό, ανηφόριζαν μέσα στη ντάλα, με προορισμό τη σπηλιά.

Φτάνοντας στη βρύση, συναντήσαμε ένα ντόπιο, ο οποίος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το σπήλαιο. Μόλις είδε τις φωτογραφίες που είχαμε βγάλει, ενθουσιάστηκε με το μέγεθος του σπηλαίου, και μας πληροφόρησε για την ύπαρξη ενός άλλου μικρότερου αλλα με πλούσιο διάκοσμο σπηλαίου .

Μη θέλοντας να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες, μας είπε μόνο πως βρίσκεται στο χωριό Μέσι, και πως οι ντόπιοι δεν δείχνουν που είναι το σπήλαιο επειδή θέλουν να το προστατέψουν…

Συνεχίσαμε να κατηφορίζουμε προς το αυτοκίνητο. 

Φεύγοντας από το Ζα, ξέραμε πως μια απο τις επόμενες μέρες θα πηγαίναμε στο χωριό Μέσι.Είχαμε μια μικρή πληροφορία που έπρεπε να αξιοποιήσουμε πριν να φύγουμε απο το νησί.

...και αυτή η μέρα δεν άργησε και πολύ...