Λιγνιτωρυχεία Μαλακάσας

Το Σάββατο 8/1/2011 συναντηθήκαμε οι Νίκος Λ., Γιάννης Α., Πέννυ Κ., ο Παναγιώτης και εγώ, με σκοπό να κινηθούμε στην ευρύτερη περιοχή της   Μαλακάσας ώστε να αξιοποιήσουμε κάτι χάρτες και  πληροφορίες που είχαμε για κάποιες στοές-ορυχεία που υπήρχαν εκεί.
Μετά από έναν επίπονο για τα αυτοκίνητα δρόμο, ένα ακόμα πιο επίμονο ψαχτήρι  και αρκετή τύχη βρέθηκε η πρώτη είσοδος, ο οποία πραγματικά ήταν σφραγισμένη από την πυκνή βλάστηση.

Μετά από μια σύντομη σχετικά πορεία μέσα σε αυτή διαπιστώσαμε πως δεν υπήρχε άλλη συνέχεια. Αξιοσημείωτη ήταν η γραφική  στοά (παρακλάδι) με το λιμνάζον νερό, και οι  πολλές κατακρημνίσεις πλησίον της στοάς που φανέρωναν πιθανά άλλα επίπεδα  ή πηγάδια που είχαν καταρρεύσει.

Τέλος εντοπίστηκε σε λίγο  υψηλότερο επίπεδο ανηφορική στοά η οποία έφτανε σχεδόν ως την επιφάνεια, όμως στο τέλος της και αυτή ήταν φραγμένη.

Βγαίνοντας από τη στοά αυτή κατευθυνθήκαμε προς μια άλλη την οποία εύκολα είχαμε εντοπίσει λίγο νωρίτερα.

Ήταν αρκετά πιο ευρύχωρη αλλά δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο  ενδιαφέρον, πέρα από τα ποντικάκια που εντοπίσαμε στο τέλος της στοάς και τα παιχνιδίσματα του νερού πάνω στους (παρά πολλούς) ιστούς αράχνης.

Η ύπαρξη περισσότερων στοών στην περιοχή είναι δεδομένη αλλα χρειάζεται αρκετό και δύσκολο ψαχτήρι λόγω της βλάστησης.

Ακολούθησε ένας σύντομος περίπατος στη περιοχή και νωρίς το απόγευμα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής..

Σπήλαιο Οινόης

Βγαίνοντας από το βάραθρο της Δρακονέρας, και βλέποντας πως ακόμα ήταν νωρίς, αποφασίσουμε (λόγω της ημέρας), να «φωτίσουμε» ένα ακόμα σπήλαιο με τα φλας και τους φακούς μας. Το σπήλαιο αυτό δεν ήταν άλλο από το σπήλαιο της Οινόης, ή όπως είναι γνωστό σε κάποιους, το σπήλαιο του Πανός.

Λίγα λεπτά αργότερα βρεθήκαμε οι τρείς μας να  αφήνουμε το αυτοκίνητο μπροστά από τον Πύργο που βρίσκεται στο τέλος της οδού Πανός και να ανηφορίζουμε την πλαγιά πάνω από το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων.

Μπήκαμε από την δεξιά είσοδο του σπηλαίου, 

συρθήκαμε, στριμωχτήκαμε, φωτογραφίσαμε και τελικά καταφέραμε σε κάποιες αίθουσες να σταθούμε όρθιοι.

Μετά την έξοδο μας απο την αριστερή έξοδο του σπηλαίου,  και μια σύντομη βόλτα στη πλαγιά,  κατηφορίσαμε προς το εκκλησάκι και το τοπία πραγματικά ήταν μοναδικό.

Τέλος είπαμε να φωτίσουμε  λίγο τον Πύργο, (λόγω της ημέρας πάντα),

και αργότερα πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι.

Ήταν μια γεμάτη και όμορφη μέρα.

Μακάρι να μας (σας) πάει έτσι όλη η χρονιά…

Βάραθρο Δρακονέρας - Μαραθώνας

Την Πέμπτη 6/1/2011 είπαμε να κάνουμε την πρώτη μας εξόρμηση για το 2011.

Δεν είχαμε κάτι συγκεκριμένο κατά νου, και έτσι είπαμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας προς Μαραθώνα μεριά, ψάχνοντας για το βάραθρο της Δρακονέρας. Ξέραμε πως η είσοδος ήταν κρυμμένη πίσω από θάμνους και πως θα ήταν λίγο δύσκολο να τη βρούμε, αλλά τελικά  το δοκιμάσαμε.

Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο βάλτο  και χωριστήκαμε ο Γιάννης Α, ο Παναγιώτης και εγώ στη δυτική πλαγιά ψάχνοντας πίσω από τους θάμνους.

Η αναζήτηση δεν κράτησε πάνω από δέκα λεπτά.  Η τύχη μάλλον είχε τα κέφια  της!!

Πρόκειται για ένα βάραθρο με ένα μικρό κατέβασμα 7-8 μέτρων που καταλήγει σε μια μικρή αίθουσα.

Στο σημείο προσγείωσης και μετά από ένα στενό πέρασμα συναντήσαμε μια ακόμα μικρη αίθουσα με αρκετό νερό.

Στο βάθος της πρώτης αίθουσας  υπάρχει ένα  στενό άνοιγμα στο έδαφος με νερό.

Εκεί τελείωσε για εμάς το σπήλαιο και πήραμε το δρόμο προς την έξοδο.