Βάραθρο Αρτεμίσιο - Τρύπα Καπαρελλίου - Αργολίδα

Aν και τα σχέδια που είχαμε για το περασμένο ΣΚ στράβωσαν λόγω καιρού, το τηλέφωνο του Φάνη το βράδυ της Παρασκευής, έσωσε την κατάσταση..
Μια δολίνη και δύο σπήλαια στην περιοχή γύρω από το Ναύπλιο!!!


Έτσι το πρωί της Κυριακής, μαζευτήκαμε οι Νικόλας Β., Γιάννης Α., Γιώργος Κ., Κατερίνα Λ., Φάνης Κ., Παναγιώτης Τ. και Αναστασία Σ., και ξεκινήσαμε προς Ναύπλιο.


Πρώτη στάση στη δολίνη λίγο μετά την Κάντια.

Χωριστήκαμε και αρχίσαμε να ψάχνουμε τα ανοίγματα στα τοιχώματα..

Μετά από μια ώρα περίπου και χωρίς να έχουμε βρει κάτι αξιόλογο αποφασίσαμε να φύγουμε για να αξιοποιήσουμε τις υπόλοιπες πληροφορίες που είχαμε..

 

O καιρός δεν βοηθούσε ιδιαίτερα, το ίδιο και τα αυτοκίνητα μας. Tο ψάξαμε από ΄δω, το πιέσαμε από ΄κεί αλλά σύντομα αποφασίσαμε πως πρέπει να αναβάλουμε την επίσκεψη μας για επόμενο ΣΚ..

Πριν ακόμα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς να εκμεταλλευτούμε το υπόλοιπο της ημέρας μας στην περιοχή, η πρώτη ιδέα έπεσε από τον Παναγιώτη. Βάραθρο Αρτεμίσιο..

Δεν θυμόμαστε και πολλές λεπτομέρειες για το σπήλαιο, ούτε ξέραμε που ακριβώς βρισκόταν, αλλά με την σημαντική τηλεφωνική βοήθεια του Θανάση Ξανθόπουλου (ευχαριστούμε Θανάση), ξεκινήσαμε προς Καπαρέλι..

Σύντομη στάση για φαγητό και καφέ, και λίγη ώρα μετά βρεθήκαμε έξω από τη σπηλιά. Μέχρι να ετοιμαστούμε, οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού είχαν εμφανιστεί, και οι πρώτες ιστορίες για το βάραθρο δεν άργησαν να ακουστούν.


Από όσα ακούσαμε περιμέναμε να βρούμε τόνους από σκουπίδια και νεκρά ζώα κατά την προσγείωσή μας που θα γινόταν 12 μέτρα παρακάτω..

Με έκπληξή συναντήσαμε ένα πολύ όμορφο και σχετικά καθαρό σπήλαιο, αποτελούμενο από μια αρκετά μεγάλη αίθουσα με πλούσιο διάκοσμο…

Λίγες φωτογραφίες και έτοιμοι για έξω

Δυστυχώς η ώρα είχε περάσει και η παραμονή μας εντός σπηλαίου ήταν σύντομη..

….ή μήπως ο χρόνος δεν ήταν τόσο λίγος τελικά;;

Ποτέ δεν κατάλαβα πώς περνάει η ώρα μέσα σε ένα σπήλαιο…

Λίγες φωτογραφίες ακόμα, πρίν αρχίσει να παραπονιέται η παρέα, και έξω…

Καθαριότητα, πακετάρισμα υλικών, λίγες σύντομες κουβέντες με τους ντόπιους και έτοιμοι για Αθήνα….

Ο δρόμος της επιστροφής σύντομος.
Τόσο σύντομος που μας δημιουργεί σκέψεις για τα επόμενα ΣΚ..
..και τα επόμενα ΣΚ δεν αργουν!!!