Aνώνυμο Βάραθρο κορυφής Πεντέλης - "Ομορφοσπηλιά"

Την Κυριακή 3 Οκτωβρίου οι Γιώργος Κ., Κατερίνα Λ., Κέλλυ Ο., Παναγιώτης Τ., και Αναστασία Σ., συναντηθήκαμε στην Πλατεία της Παλιάς Πεντέλης για να επισκεφτούμε το Ανώνυμο Βάραθρο Κορυφής Πεντέλης, ή αλλιώς Ομορφοσπηλιά, (όπως το γνωρίσαμε εμείς).

Η εικόνα της εισόδου με γύρισε τρεισήμισι  χρόνια πίσω, τότε που ο Γιάννης και ο Παναγιώτης(εξοδούχος από το στρατό εκείνο το απόγευμα), πέρασαν και με πήραν από τη δουλειά, για να πάμε να  πάρουμε το Βάιο , και να ανηφορίσουμε στην Πεντέλη για να πάμε στο βάραθρο.

Μέχρι τότε τα μόνα σπήλαια που γνωρίζαμε ήταν οριζόντια με εύκολη πρόσβαση. Το συγκεκριμένο μας είχε δυσκολέψει…και αφού δεν μπορούσαμε να κατέβουμε εμείς, σκεφτήκαμε να κατεβάσουμε μια κάμερα…

Ακόμα θυμάμαι την αγωνία μέχρι να ανεβάσουμε την ντυμένη με φυσαλίδες και φακό κάμερά μας και την απογοήτευση που τη διαδέχτηκε όταν ούτε το nightshot είχε καταφέρει να μας δώσει έστω και μια εικόνα από το εσωτερικό…

Το ίδιο απόγευμα έστειλα mail στον άνθρωπο από το blog  του οποίου είχαμε δει το πανέμορφο αυτό

βαραθράκι,και ρώτησα πως θα μπορούσαμε να μπούμε. Η απάντηση ήταν σύντομη.. «Με απλά
σεμινάρια σπηλαιολογίας»…
Μέχρι τότε δεν είχαμε καν φανταστεί πως υπάρχουν σεμινάρια σπηλαιολογίας..Νομίζω πως από εκεί ξεκίνησαν όλα…

Η πολυπόθητη επίσκεψη έγινε αμέσως μετά το πρώτο μας πρακτικό  μάθημα στη Συκιά.. Ο Γιάννης λόγω φόρτου εργασίας δεν κατάφερε να παρακολουθήσει τα σεμινάρια αλλά ήταν εκεί, περιμένοντας με αγωνία έξω από την είσοδο μαζί με το Λευτέρη για να δουν την πρώτη μας φωτογραφία…

Τι όμορφες εποχές!!!

..ώρα όμως να επιστρέψουμε στο παρόν και την τελευταία μας επίσκεψη!!!

Επανέρχομαι λοιπόν στην τριγωνική είσοδο του σπηλαίου και στο τι βρίσκεται μετά από αυτή..

Αρχικά υπάρχει ένα μικρό κατέβασμα 2,5 περίπου μέτρων, ακολουθεί ένα μικρό στένωμα που οδηγεί σε ένα  ακόμα στενό κατέβασμα 5-6 μέτρων το οποίο καταλήγει σε ένα μικρό και στολισμένο  θάλαμο.

Κατεβήκαμε....

το ψαχουλέψαμε για μια ακόμα φορά με την ελπίδα πως όλο και κάποια συνέχεια θα μπορούσαμε να βρούμε,του κλέψαμε μερικές φωτογραφίες ...

 

και βγήκαμε ξανά στην επιφάνεια…

Εκεί μας περίμεναν ο Νικόλας, ο Γιάννης και η Πέννυ, οι οποίοι ανηφόριζαν προς κορυφή..

Μετά από μια σύντομη ανασυγκρότηση και συζήτηση για τα σχεδία των επόμενων ΣΚ, πήραμε το δρόμο της επιστροφής..

Γιατί πρέπει να τελειώνουν τα ΣΚ;;;;