Ώρα να σκαλίσουμε το παρελθόν..

Καλησπέρα και καλό μήνα.



Μπήκε και ο Σεπτέμβρης!!
Οι περισσότεροι αν όχι όλοι έχουμε επιστρέψει στις δουλειές μας, όπως και η κίνηση στους δρόμους άλλωστε, και ήρθε η ώρα να οργανωθούμε!
Δεν μπορώ να πω πως ο Σεπτέμβρης είναι και ο καλύτερός μου μήνας..
Όταν πήγαινα σχολείο δεν μου άρεσε για ευνόητους λόγους.

Αργότερα στη σχολή δεν μου άρεσε, επειδή πέρα από την έναρξη του εξαμήνου, έπρεπε να δώσω τα χρωστούμενα μαθήματα…
…και τα τελευταία Χ χρόνια, Σεπτέμβρης σημαίνει επιστροφή στη δουλειά..
Όλα τα άσχημα το Σεπτέμβρη συμβαίνουν!!!

Επειδή όμως οι εξαιρέσεις είναι αυτές που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, υπάρχει ένας Σεπτέμβρης που περιμέναμε με ανυπομονησία(βασικά δύο ήταν , αλλά για να δώσω έμφαση και να ετοιμάσω το έδαφος για τις επόμενες αναρτήσεις, θα επικεντρωθώ στον ένα).

Ήταν λοιπόν ο Σεπτέμβρης του 2007.

Μετά από μια πρώτη κατάβαση που είχαμε κάνει τον Ιούλιου με τον Νικόλα Β. και άλλα παιδιά από τον Φ.Ο.Σ στη Συκιά, οι μήνες μέχρι την έναρξη των σεμιναρίων δεν περνούσαν με τίποτα..

Από τότε μέχρι τώρα έχει περάσει από πάνω μας μόνο 2 φορές ο Σεπτέμβρης (και ετοιμάζεται για τρίτη), και σχεδόν τίποτα δεν είναι το ίδιο. Οι καταστάσεις άλλαξαν, οι άλλοι άλλαξαν, εμείς αλλάξαμε, αλλά το μόνο που παραμένει ίδιο είναι η αγάπη μας για αυτό που κάνουμε. Αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει κάνεις και τίποτα.


Έτσι σήμερα λέω να ανεβάσω κάποια πράγματα που κάναμε από τότε μέχρι σήμερα.
Λέω ¨κάποια¨ επειδή σίγουρα μερικά θα τα ξεχάσω, και άλλα θα επιλέξω να μην τα ανεβάσω..
Με τον καιρό ο,τι θυμάμαι από αυτά που μου έχουν ξεφύγει, θα τα προσθέσω.


Πάμε λοιπόν…